محیط کشت CLED آگار

محیط کشت CLED آگار یا محیط سیستین-لاکتوز-کمبود الکترولیت (CLED) که ابتدا توسط Sandys توصیف شد و بعداً توسط Mackey و Sandys اصلاح شد، به طور کلی برای تشخیصی باکتریولوژی ادراری معمول به عنوان یک محیط غیر انتخابی که قادر به حمایت از رشد بیشتر پاتوژن های ادراری است استفاده می شود.

CLED آگار یک محیط متمایز است که برای جداسازی و شمارش باکتری ها از ادرار استفاده می شود. این محیط از رشد همه پاتوژن های ادراری بالقوه پشتیبانی می کند و مورفولوژی کلونی متمایز را ارائه می دهد. از رشد پاتوژن‌ها و آلاینده‌های ادراری حمایت می‌کند و به دلیل عدم وجود الکترولیت، تمایز کلنی ای خوبی را بدون گسترش گونه‌های پروتئوس ایجاد می‌کند.

ترکیب CLED آگار

pH 7.3 +/- 0.2

اصول CLED آگار

CLED شامل هضم آنزیمی کازئین، هضم آنزیمی ژلاتین و عصاره گوشت گاو است که نیتروژن، ویتامین ها، مواد معدنی و اسیدهای آمینه ضروری برای رشد را فراهم می کند. ال سیستین از رشد کلنی کوچک کلیفرم وابسته به سیستئین حمایت می کند. لاکتوز یک کربوهیدرات قابل تخمیر است که کربن و انرژی را تامین می کند. ارگانیسم هایی که قادر به تخمیر لاکتوز هستند PH را کاهش می دهند و رنگ محیط را از سبز به زرد تغییر می دهند. تغییر رنگ با وجود نشانگر pH برومتیمول آبی نشان داده می شود. آگار موجود در محیط عامل جامد کننده است.

تهیه محیط کشت CLED آگار

1. 36 گرم از محیط را در یک لیتر آب مقطر هم بزنید.
2. خوب مخلوط کرده و با هم زدن مکرر حرارت داده و به مدت یک دقیقه بجوشانید تا کاملا حل شود.
3. اتوکلاو در دمای 121 درجه سانتیگراد به مدت 15 دقیقه.
4. تا دمای 50 درجه سانتی گراد خنک کنید، خوب مخلوط کنید و در پلیت ها بریزید. وقتی محیط جامد شد، صفحات را برعکس کنید تا از رطوبت اضافی جلوگیری شود. محیط آماده شده باید در دمای 15-8 درجه سانتی گراد نگهداری شود.

مشخصات کلنی موجودات مختلف در CLED آگار

واکنش‌های محیطی مختلف توسط میکروارگانیسم‌های مختلف بر روی آگار CLED در اتمسفر و دمای مناسب پس از 18 تا 24 ساعت انکوباسیون به شرح زیر است:

موارد استفاده از CLED آگار

1. برای کشت معمول ادرار و برای رشد و شمارش ارگانیسم های دستگاه ادراری استفاده می شود.
2. به تمایز تخمیرکننده لاکتوز و غیر تخمیرکننده لاکتوز کمک می کند.
3. برای جداسازی و شمارش بسیاری از میکروارگانیسم‌های در حال رشد هوازی، مانند انتروباکتریاسه، سودوموناس، و سایر میله‌های گرم منفی غیر تخمیری، انتروکوک‌ها، استافیلوکوک‌ها، گونه‌های کاندیدا و بسیاری دیگر از نمونه‌های ادرار مناسب است.

محدودیت های CLED Agar

1. استرپتوکوک ها و سایر ارگانیسم هایی که برای رشد به خون یا سرم نیاز دارند ممکن است فقط به اندازه کافی در این محیط بازیابی نشوند یا ممکن است به انکوباسیون طولانی مدت نیاز داشته باشند. بنابراین، در صورت وجود چنین موجوداتی، نمونه باید روی بلاد آگار کشت شود.
2. پاتوژن های دستگاه تناسلی مانند نایسریا گونوره، گاردنرلا واژینالیس، کلامیدیا، اوره آ پلاسما یا سایر ارگانیسم های سختگیر در این محیط رشد نمی کنند.
3. آزمایشات سرولوژیکی با استفاده از کشت خالص برای شناسایی کامل ضروری است.

سوالات متداول

• سوال: چرا CLED آگار کمبود الکترولیت دارد؟

پاسخ: آگار CLED برای جلوگیری از ازدحام بیش از حد گونه های پروتئوس دارای کمبود الکترولیت است. آزمایشات نشان داد که سویه‌ای از پروتئوس ولگاریس که در حضور کلرید سدیم رشد می‌کند، گلوکز بیشتری مصرف می‌کند و نسبت به زمانی که در غیاب کلرید سدیم رشد می‌کند، به میزان بیشتری رشد می‌کند. سایر آزمایشات نشان داد که این افزایش رشد، در حضور NaCl، عاملی برای ازدحام پروتئوس است.

• سوال: آیا سالمونلا در CLED رشد می کند؟

پاسخ:بله، سالمونلا می تواند روی CLED رشد کند، سالمونلا از لاکتوز (کلنی های سبز-آبی روی سطح CLED آگار) استفاده نمی کند.

• سوال: آیا محیط CLED آگار انتخابی است؟

پاسخ: CLED آگار یک محیط غیرانتخابی است که امکان رشد طیف وسیعی از میکروب‌های غیرضروری را فراهم می‌کند.

• سوال: چرا E coli به صورت مستعمرات زرد در CLED رشد می کند؟

پاسخ:ارگانیسم‌هایی که قادر به تخمیر لاکتوز هستند، مانند اکلای، PH را کاهش داده و رنگ محیط را به زرد تغییر می‌دهند (کلنی‌ها مایل به زرد به نظر می‌رسند زیرا آگار مایل به زرد می‌شود)