استرپتوزوسین سیگما آلدریچ

استرپتوزوسین = استرپتوزوتوسین = ان(متیل نیتروزوکربامویل)-آلفا-دی-گلوکزآمین

Streptozocin = Streptozotocin = N–(Methylnitrosocarbamoyl)-α-D-glucosamine

ویژگی

استرپتوزوتوسین در اصل در اواخر دهه 1950 به عنوان یک آنتی بیوتیک شناخته شد. این دارو در سویه ای از میکروب خاک Streptomyces achromogenes توسط دانشمندان شرکت دارویی Upjohn (اکنون بخشی از Pfizer) در کالازامو، میشیگان کشف شد.

در اواسط دهه 1960 مشخص شد که استرپتوزوتوسین به طور انتخابی برای سلول های بتا جزایر پانکراس سمی است، سلول هایی که به طور معمول با تولید هورمون انسولین سطح گلوکز خون را تنظیم می کنند.

کاربرد

استرپتوزوسین DNA را آلكیله می كند، DNA های بین رشته ای را به وجود می آورد و باعث مهار سنتز DNA می شود.

استرپتوزوتوسین یا استرپتوزوسین (STZ) یک عامل ضد نئوپلاستیک آلکیله کننده طبیعی است که به ویژه برای سلول های بتا لوزالمعده تولیدکننده انسولین در پستانداران سمی است. این دارو در پزشکی برای درمان سرطان های خاص جزایر لانگرهانس استفاده می شود.

استرپتوزوتوسین برای درمان متاستاتیک سرطان سلول های جزایر لوزالمعده توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تأیید شده است. از آنجا که خطر قابل توجهی از سمیت را به همراه دارد و به ندرت سرطان را درمان می کند، استفاده از آن معمولاً به بیمارانی محدود می شود که با جراحی سرطان از بین نرود. در این بیماران، STZ می تواند اندازه تومور را کاهش دهد و علائم را کاهش دهد.

“کیمیا زیست گستر نوین” در راستای ارتقاء تولیدات و سطح علمی کشور مبادرت به واردات و توزیع مواد شیمیایی و مصرفی آزمایشگاهی کرده است. هدف مجموعه ما تأمين مواد و تجهيزات مورد نياز در بخش هاى مختلف آزمايشگاهى، تحقيقاتى، بيمارستانى، صنعتى و … مي باشد.