بنزوکائین چیست؟

بنزوکائین ( Benzocaine ) با فرمول شیمیایی C₉H₁₁NO₂ یک بی حس کننده موضعی است که برای تسکین موقت درد و خارش ناشی از سوختگی های جزئی، آفتاب سوختگی، خراش ها و نیش حشرات یا تحریکات جزئی پوست استفاده می شود. این ماده با مسدود کردن سیگنال های عصبی در بدن کار می کند.

بنزوکائین متعلق به گروهی از داروها است که به عنوان بی حس کننده های موضعی شناخته می شوند. پایانه های عصبی پوست را از بین می برد. این دارو مانند بیهوشی های عمومی هنگام استفاده برای جراحی باعث بیهوشی نمی شود.

کاربردهای بنزوکائین

بنزوکائین موضعی برای کاهش درد یا ناراحتی ناشی از تحریکات جزئی پوست، گلودرد، آفتاب سوختگی، تحریک واژن یا رکتوم، ناخن های پا، بواسیر و بسیاری دیگر از منابع درد جزئی در سطح بدن استفاده می شود. این ماده همچنین برای بی حس کردن پوست یا سطوح داخل دهان، بینی، گلو، واژن یا راست روده برای کاهش درد ناشی از قرار دادن ابزار پزشکی مانند لوله یا اسپکولوم استفاده می شود.

Benzocaine موضعی نباید برای درمان درد دندان درآوردن در نوزادان استفاده شود و برای کودکان کمتر از 2 سال تایید نشده است.

مکانیسم اثر Benzocaine

بنزوکائین با اتصال برگشت پذیر و مهار کانال های سدیم در غشای سلول عصبی عمل می کند. ابتدا به صورت غیریونیزه وارد سلول می شود و پس از عبور از دو لایه غشایی یونیزه می شود. شکل یونیزه آن سپس به زیر واحد آلفا متصل می شود و کانال های سدیم دارای ولتاژ را مهار می کند. این اتصال، دپلاریزاسیون سلولی را متوقف می کند، هدایت سیگنال را کند می کند و توانایی پتانسیل عمل را کاهش می دهد. بی‌حس‌کننده‌های موضعی مانند بنزوکائین می‌توانند راحت‌تر به کانال‌های سدیمی که در حالت باز قرار دارند، متصل شوند.

pKa بنزوکائین در مقایسه با سایر بی حس کننده های موضعی نسبتاً کم است (2.6). pKa بی حس کننده های موضعی به تعیین شروع اثر کمک می کند. سرعت عمل بنزوکائین سریع و نسبتاً مستقل از pH است.

اشکال دارویی مورد استفاده:

• محلول
• ژل
• اسپری
• کرم
• پماد

اثرات نامطلوب

بنزوکائین در صورت مصرف موضعی نسبتا ایمن و کم خطر است. با این حال، یکی از عوارض جانبی تهدید کننده زندگی، متهموگلوبینمی است که با سیانوز، هیپوکسی و تنگی نفس مشخص می شود که با تجویز اکسیژن بهبود نمی یابد. این اثر به دلیل توانایی بنزوکائین در متابولیسم به نیتروبنزن رخ می دهد که ظرفیت اتصال اکسیژن هموگلوبین را با اکسیداسیون آهن (Fe2+ تا Fe3+) کاهش می دهد. سایر عوارض جانبی عبارتند از افت فشار خون، برادی کاردی، ایست قلبی، تشنج، خواب آلودگی، سرگیجه، ادم و واکنش های آلرژیک.

کودکان و افراد مسن بیشتر مستعد واکنش های حساسیت به بنزوکائین هستند. بنابراین، بنزوکائین باید با احتیاط مصرف شود زیرا ممکن است باعث حساسیت، خارش و ادم در ناحیه اعمال شود. اگرچه بنزوکائین یک داروی نسبتا کم خطر است، اما برخی از بیماران ممکن است نسبت به دارو حساس شوند. مصرف موضعی بنزوکائین در بیمارانی که زخم های عمیق، ضایعات یا سوختگی های شدید دارند توصیه نمی شود.

دوز اسپری موضعی بنزوکائین برای سنین 12 سال و بالاتر در صورت نیاز، حداکثر چهار بار در روز مصرف می شود.

موارد منع مصرف بنزوکائین

بنزوکائین در بیماران مبتلا به واکنش های آلرژیک شدید به بی حس کننده های موضعی نوع استر منع مصرف دارد. بعلاوه، مصرف بنزوکائین در افراد مبتلا به آریتمی قلبی، سابقه متهموگلوبینمی، کمبود G6PD و کاهش عملکرد ریه منع مصرف دارد.

گزارش‌های متعدد نشان داده‌اند که بیمارانی که دارای شرایط پزشکی مستعدکننده‌ای مانند COPD، آمفیزم یا بیماری عروق کرونر هستند، هنگامی که بنزوکائین به عنوان بی‌حس کننده موضعی تجویز می‌شود، در معرض ابتلا به متهموگلوبینمی هستند.

همچنین برای بیمارانی که ضربه پوستی، ادم و عفونت قابل توجهی دارند، احتیاط لازم است. بنزوکائین در کودکان زیر 2 سال به دلیل خطر ابتلا به متموگلوبینمی منع مصرف دارد. مطالعات همچنین نشان داده اند که اگر بیمار در هفته گذشته در معرض بنزوکائین قرار گرفته باشد، خطر ابتلا به متهموگلوبینمی تقریباً بیست برابر افزایش می یابد.

بنزوکائین به عنوان یک داروی حاملگی دسته C طبقه بندی می شود، به این معنی که هیچ مطالعه ای برای اثبات ایمنی در دوران بارداری وجود ندارد. محققان اشاره کرده اند که محصولات سرفه و گلودرد حاوی بنزوکائین برای استفاده در دوران شیردهی نسبتاً ایمن است.

عوارض جانبی بنزوکائین

علائم و نشانه ها ممکن است در عرض چند دقیقه یا تا 2 ساعت پس از استفاده موضعی بنزوکائین در دهان یا گلو رخ دهد. در صورت داشتن موارد زیر، کمک اورژانسی پزشکی دریافت کنید:

• سردرد، خستگی، گیجی، ضربان قلب سریع، احساس سبکی سر یا تنگی نفس، و
• ظاهر رنگ پریده، آبی یا خاکستری پوست، لب ها یا ناخن های دست.
• در صورت داشتن علائم واکنش آلرژیک، کمک فوری پزشکی دریافت کنید: کهیر، تنفس دشوار، تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو.
• در صورت داشتن موارد زیر فوراً با پزشک خود تماس بگیرید و مصرف موضعی بنزوکائین را متوقف کنید:
• سوزش شدید، سوزش یا حساسیت در محل مصرف دارو
• تورم، گرما یا قرمزی
• تراوش، تاول، یا هر نشانه عفونت.
• عوارض جانبی رایج ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• سوزش خفیف، سوزش یا خارش در محل مصرف دارو
• حساسیت یا قرمزی پوست
• پوسته های سفید خشک در محل استفاده از دارو.

بیمارانی که مصرف بیش از حد را تجربه می کنند ممکن است با سندرم مسمومیت سیستمیک بی حس کننده موضعی، کاهش عملکرد قلبی عروقی، کاهش عملکرد سیستم عصبی مرکزی، ایست قلبی، برادی کاردی، افت فشار خون، آریتمی قلبی، سنکوپ و تشنج حتما به پزشک مراجعه کنند.